در چهلمین دوره مسابقه دو مارتن که از شهر «ماراتن» به سمت ورزشگاه مرمر آتن برگزارشد، 70 هزار شرکت کننده در مسافت‌های 5 و 10 هزار متر حضور یافتند. در مسیر این مسابقه تدابیر امنیتی شدید و همچنین تدابیر ترافیکی اعمال شده بود. مقامات یونانی برگزاری این مسابقه که معمولا با استقبال دونده هایی از داخل و سایر کشورهای جهان روبرو می شود را برای خود یک موفقیت می دانند و هر ساله با تبلیغات وسیع خود آن را یک رویدادی که نشانگر «صلح و همبستگی» است، می‌دانند. در مسابقات امسال باید به ردپای اکولوژیکی ماراتن نیز اشاره کرد چرا که با کمک‌های اتحادیه اروپا، کیسه‌های لباس شرکت کنندگان منحصرا از مواد قابل بازیافت تولید شده بود و مسابقات امسال را به یکی از سبزترین مسابقات در جهان تبدیل کرد. پیام این دوره مسابقات «فرهنگ ورزش با تعادل، رفاه و فراوانی سازگار است و شرط لازم برای همه این‌ها، صلح است» نام گرفته بود.

تحلیل:

1- این مسابقه بجز ویژگی‌های ورزشی خود، برای طرف یونانی از جنبه‌های تاریخی آن بسیار اهمیت دارد. در منابع یونانی ادعا می‌شود یک میهن پرست آتنی پس از اطلاع از تصرف جزیره‌ای توسط نیروی دریایی ایران و پیاده شدن این نیرو در «آتیکا» و دشت ماراتن، 240 کیلومتر فاصله آتن تا شهر اسپارت را در دو شبانه روز دوید تا از سران اسپارت بخواهد نیروی کمکی به آتن اعزام کنند تا این منطقه به دست ایرانیان نیفتد.(برخی از مورخان صرفا او را یک پیام رسان و یا نامه بر حرفه‌ای می‌دانند)

2- هردودت مورخ یونانی در کتاب ششم خود (تاریخ جنگ‌های پارسیان) مدعی است وی پس از بازگشت به آتن به میدان جنگ رفت و هنگامی که مشاهده کرد ایرانیان به کشتی هایشان باز می‌گردند تا از منطقه خارج شوند، مسافت ساحل تا شهر آتن به مسافت 40 کیلومتر را دوید تا مردم آتن را که در نگرانی بسر می‌بردند از این عقب نشینی آگاه کنند. وی پس از دادن خبر به شورای شهر و در برابر اعضای این شورا برزمین افتاد و درگذشت. بسیاری دیدگاه هردودت را خیال پردازانه می‌دانند. در مجموع نوشته‌های یونانیان در باره نبرد ماراتن و جنگ‌های دیگر ایران و یونان به افسانه گویی و داستان سرایی دروغین بیشتر شبیه است تا تاریخ نویسی!

3- از دیدگاه یونانیان این نبرد نه تنها شکست اسطوره ایرانیان و داریوش شاه ایران را نشان می‌دهد بلکه یک رویداد مهم کلیدی برای تمام تمدن غربی است. از دیدگاه بعضی از مورخان ایرانی، داریوش تنها با هدف تنبیه آتنی‌ها و نه تصرف شهر آتن (به دلیل تحریک اهالی آسیای صغیر که قلمرو ایران را تحریک به شورش و نافرانی می‌کردند) سپاه ایران را با کشتی روانه سرزمین یونان کرد.

منبع: سایت In.gr